21 Mayıs 2013

Helllloooooooooooo....

Uzun yıllar blog yazıp, sonra bırakıp, sonra yeniden nasıl başlayacağını bilemeyen ben, işte böyle, tam da bu normal günün normal bu saatinde, zırt diye başlıyorum yazmaya...

Uğruna blog açılan bebe, şimdi 35 numara ayakkabı giyiyor, bi de sonradan bir kardeşi oldu, ailemiz çoğaldı ve tamamlandı, duble annelik zevki yaşatıyorlar bana, olabildiğince kudurarak...

Blog yazıldıkça, çoğaldıkça yazılar, yazılanlar okundukça, okunanlar derinleştikçe bana daral geldi, yönetemedim...

Yani benim çocuğumun hangi okula gittiği kimseyi ilgilendirmez dedim, yorumlar kişiselleştikçe baskı hissettim, bunaldım bıraktım, geçmişteki tüm yazıları da bir kenara kaydedip blogdan sildim...

Bunu yaptığıma da çok üzüldüm ama asla pişman olmadım, tam hatırlamıyorum ama 3-4 sene oldu galiba bırakalı...

Ama blog dostlarım beni bırakmadı, tüm hızıyla devam ediyor buluşmalarımız, ama bir yanım eksik tabi, blogger grubum var ama bloğum yok...

Son zamanlarda çok düşünür oldum, ama sankim bir çare de buldum, sadece bana ait olursa eğer yazılarım, özel hayatıma ait değil de beğendiklerim, okuduklarım, yeni keşfettiklerime dair olursa, o zaman sankim de bir orta yol bulunur...

Yani sevgili okur, benim gözümden paylaşmak istersen hayatı, buyur oku, beğenmezsen geç git, ama öyle derin annelik mevzuları da bekleme lütfen; işte nasıl da en mükemmel anne benim gibilerinden bilgiç yazılar yok burada, sadece mevcut rollerimden en sevdiğim olduğu için adı "Anne Günlüğü" ama içeriği hayat...

Ha bir de ricam var, şimdilik kimseye söylemiyorum burada yeniden yazmaya bağladığımı, aman rica edeceğim, laf çıkmasın, kimseciklere söyleme...

Öptüm...